dinsdag 17 juli 2012

Lusk - Hulett

Vanmorgen zijn we weg gereden uit Lusk na een lekker ontbijtje van warme bagels, sap en thee. Onderweg weer genoten van de grasslands. In het plaatsje Springfield zijn we gestopt voor een  koffie, thee en jerkbeef voor Bob. Daarna zijn we door het Windcave park gereden. Tijd om hier de grotten te bekijken hadden we niet, maar we genoten wel van de omgeving en zagen de eerste prairiedogs of pica's. Ze zijn zo schattig, deze kleine beestjes. 

Via het Windcave zijn we het Custer State Park in gereden en hier hadden we onze eerste ontmoeting met bizons. Er liep er zomaar eentje langs de weg en trok zich nergens wat van aan.  Een stukje verder zagen we er nog drie. Twee bizons lagen heerlijk te chillen en de andere was aan eten. Geweldig! Ondertussen liepen er ook steeds meer herten naast en over de weg. Hard rijden mag hier ook niet en zo'n beest wil toch niet op je motorkap hebben.

We zagen ook twee raven op de weg zitten die iets aan het eten waren. Bij nader inzien bleken het gieren te zijn die zich te goed deden aan en prairiehondje. Waanzinnig toch. Helaas hebben we ook veel aangereden dieren gezien.

We trokken verder langs Crazy Horse, een uitgehakt Indianen hoofd in de rotsen in de buurt van Mount Rushmore. We hebben het vanaf de weg bekeken en zijn verder niet het park op gereden, ons doel was Mount Rushmore. Het was er druk, veel volk. Op een afstand lijkt het niet zo groot maar als je eenmaal op het balkon vlak voor het beeldwerk staat is het behoorlijk. Ik vond het geweldig!

We trokken weer verder want het was vandaag een dag met ruim 600 km op de teller en al die tussenstops nemen een hoop tijd in beslag. Lunch werd in het bos genuttigd en in de verte hoorden we het al onweren. Er zou heel slecht weer op komst zijn met onweer en pittige buien. Nou dat hebben we geweten, wat een weer. Het bos was zelfs wit van de hagelstenen.

Via Deadwood zijn we door gereden naar onze eind bestemming van deze dag, het Best Western Devils Tower hotel in Hulett. Onderweg onweerde het nog behoorlijk en ook de regen kwam weer met bakken naar beneden. Het was even zoeken naar dit hotel want het ligt in the middle of nowhere. Een dorpje met 383 inwoners. Ga maar na hoe klein dat is. Het hotel ziet er prima uit en is spiksplinter nieuw.

We aten bij het plaatselijk restaurant, Ponderosa,  Bob nam een bizonburger, brrr. Ik liet de kok de vegetarische vrije keus en kreeg een Fettucine Alfredo met geroosterde portobello paddestoelen, veel knoflook, tomaatjes, bascilicum, iets pittigs? en een witte wijnsaus. Egbert bestelde een cheeseburger maar zat alweer met een scheef oog naar mijn bord te kijken, tsja...Geen verkeerde keus dus. Morgen gaan we via de Devils Tower richting Cody en hebben weer een lange mooie  rit voor de boeg.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten